Hidden Intellectualism Summary

Kyle Cooke

September 5, 2103

In Hidden Intellectualism begint Gerald Graff met het eeuwenoude argument van het verschil tussen “book smarts” (intellectualisme) en “street smarts”. Graff legt uit dat in veel gevallen deze boekenslimheid verschillende vormen kan aannemen en zich kan verbergen in wat mensen straatslimheid noemen, vandaar het “verborgen” intellectualisme. Hij realiseerde zich dat hij intellectueel begaafd was toen hij merkte dat hij gebruik maakte van rede en argumentatieve strategieën tijdens het bespreken van sport met vrienden. Graff beschrijft dat hij door zijn argumentatie en redenering zijn intellectuele kant liet zien. Hij geeft de lezer ook een ander voorbeeld van de ontdekking van verborgen intellectualisme door het verhaal te vertellen van Michael Warner, een man die zich ook bewust werd van zijn intellectuele kant door zijn argumentatie, behalve dan dat hij in plaats van sport de christelijke pinksteropvattingen van zijn ouders betwistte.

Graff gaat dan over op een wat donkerder toon door te bespreken dat er vaak neergekeken wordt op intellectualisme en dat het bestempeld wordt als nerdy of nerdy. Hij legt uit dat hij als kind bang was om zijn intellectuele kant te tonen uit angst dat hij het mikpunt zou worden van scheldpartijen en pesterijen, dus onderdrukte hij die kant van hem. Maar door over sport te blijven praten (de coole dingen) bouwde hij juist aan zijn verborgen intellectualisme.

Tot slot beschrijft Gerald Graff de lezer hoe belangrijk het is om dit intellectualisme bij te brengen aan kinderen die het intellectualisme dat in hen schuilt niet opmerken. Door jeugdcultuur in het leerplan op te nemen, legt Graff uit, kunnen de kinderen gemakkelijker de overstap maken naar meer intellectuele vakken. Hij gaat verder door te zeggen dat als kinderen gepassioneerd kunnen discussiëren over sport, muziek en popcultuur, ze die passie hopelijk kunnen kanaliseren naar het bespreken van klassieke literaire werken en andere meer geleerde onderwerpen. Hij sluit af met te zeggen dat het nog steeds een werk in uitvoering is om kinderen te helpen een intellectueel te worden in plaats van het gewoon in zichzelf te vinden.