Pacjenci z niedoczynnością tarczycy, którzy przyjmują lewotyroksynę w dawkach
On 8 stycznia, 2022 by admin
CLINICAL THYROIDOLOGY FOR THE PUBLIC
Publikacja American Thyroid Association
Summaries for the Public from Clinical Thyroidology (z ostatnich artykułów w Clinical Thyroidology)
Table Contents | PDF File for Save for Printing articles in Clinical Thyroidology)
Table of Contents | PDF File for Saving and Printing
HYPOTHYROIDISM
Pacjenci z niedoczynnością tarczycy, którzy przyjmują lewotyroksynę w dawkach
ABBREVIATIONS & DEFINICJE
Niedoczynność tarczycy: stan, w którym tarczyca jest niedoczynna i nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu tarczycy. Leczenie wymaga przyjmowania tabletek zawierających hormon tarczycy.
TSH: hormon stymulujący tarczycę – wytwarzany przez przysadkę mózgową, który reguluje czynność tarczycy; jest to również najlepszy test przesiewowy pozwalający określić, czy tarczyca funkcjonuje prawidłowo.
Lewotyroksyna (L-T4): główny hormon produkowany przez tarczycę i dostępny w postaci tabletek jako Synthroid™, Levoxyl™, Tyrosint™ oraz preparaty generyczne.
Terapia hormonalna tarczycy: pacjenci z niedoczynnością tarczycy są najczęściej leczeni lewotyroksyną w celu przywrócenia normalnego poziomu hormonów tarczycy. Terapia zastępcza oznacza, że celem jest TSH w normalnym zakresie i jest to zwykła terapia.
TŁO
Niedoczynność tarczycy występuje, gdy tarczyca nie może produkować wystarczającej ilości hormonu tarczycy, aby zaspokoić potrzeby organizmu. Rozpoznaje się ją na podstawie podwyższonego poziomu TSH i niskiego poziomu T4. Pierwotna niedoczynność tarczycy jest bardzo powszechna, szczególnie u kobiet, i według doniesień dotyka co najmniej 5% populacji Stanów Zjednoczonych. Po postawieniu diagnozy, leczenie zwykle rozpoczyna się od codziennego przyjmowania lewotyroksyny (L-T4) w celu przywrócenia poziomu TSH do normy i poprawy objawów niedoczynności tarczycy. W późniejszym okresie aktualne wytyczne zalecają mierzenie poziomu TSH raz lub dwa razy w roku, aby upewnić się, że dawka L-T4 jest odpowiednia, ponieważ niektórzy pacjenci mogą wymagać dostosowania dawki. Nie jest jednak jasne, czy u niektórych pacjentów bezpieczne jest rzadsze oznaczanie stężenia TSH. Celem obecnego badania było określenie, czy istnieją jakiekolwiek czynniki, które mogłyby zidentyfikować podgrupę pacjentów, u których można bezpiecznie monitorować poziom TSH rzadziej.
Podsumowanie badania
Autorzy przebadali 715 pacjentów z Wydziału Medycyny Rodzinnej Kliniki Mayo w Rochester w stanie Minnesota, u których w 2006 roku a) rozpoznano niedoczynność tarczycy b) przyjmowali substytucję L-T4 i c) mieli prawidłowy poziom TSH. Wykluczono osoby w wieku poniżej 18 lat, w ciąży, z rakiem tarczycy lub przyjmujące leki takie jak amiodaron lub lit, które zaburzają czynność tarczycy. Pacjentów śledzono przez sześć lat do 31 grudnia 2012 roku, a autorzy zmierzyli, jak długo trwało, zanim u pacjenta rozwinął się nieprawidłowy poziom TSH.
W badaniu stwierdzono, że jedynym czynnikiem ryzyka wystąpienia nieprawidłowego poziomu TSH była dawka L-T4, którą przyjmował pacjent. Osoby przyjmujące więcej niż 125 mcg L-T4 na dobę miały znacznie mniejsze szanse na utrzymanie prawidłowego poziomu TSH w czasie niż osoby przyjmujące mniej niż 125 mcg na dobę. W ciągu 1 roku 91% pacjentów przyjmujących dawki 125 mcg lub mniejsze nadal miało prawidłowe TSH, podczas gdy tylko 73% pacjentów przyjmujących więcej niż 125 mcg na dobę miało prawidłowe TSH. W wieku 2 lat 75% pacjentów przyjmujących dawki 125 mcg lub mniejsze nadal miało poziomy TSH w zakresie prawidłowym, ale tylko 45% pacjentów przyjmujących więcej niż 125 mcg/dobę miało nadal prawidłowe wartości TSH.
JAKIE SĄ ZAŁOŻENIA TEGO BADANIA?
Badanie to sugeruje, że pacjenci z niedoczynnością tarczycy przyjmujący dawki L-T4 4 na dobę.
-Philip Segal, MD
ODNOŚNIKI BROCHERII TARCZYCY
Niedoczynność tarczycy: http://www.thyroid.org/what-is-hypothyroidism
Leczenie hormonami tarczycy: http://www.thyroid.org/thyroid-hormone-treatment
Spis treści | Plik PDF do zapisywania i drukowania
.
Dodaj komentarz